„Skáldsögur barna á Indlandi þurfa dekkri viðfangsefni“

Í nýrri vefmyndasögu Varun Grover, Karejwa, lýsir leitin að síðasta bita af góðgæti upp síðustu stundir dystópísks heims

Annað nafn gulab jamun á Kashika mállýsku Varanasi er karejwa. (kurteisi: Bakarmax)

Heimurinn er að líða undir lok. Eftir hálftíma. Death Star ITR-688 er í nánd. Það er stjórnarandstöðunni að kenna. Á götum úti er mikill múgur sem ákallar guð eða hvetur til uppþots. Fréttaþulir á besta tíma eru annað hvort afsakandi eða klæðast geimbúningum og brosandi. Innan um allt þetta er síðasta ósk Pintoo - eins og skapari hans Varun Grover - að bíta í heitan, bráðna gulab jamun, frá Pandeypur í Varanasi.

Hinn stórkostlegi annáll ársins 2020 – með öllu sínu veseni, myrkri og kabúmi – er það sem gerir hina frekju, bitursætu vefmyndasögu/myndrænu skáldsögu Karejwa, sem nýlega var gefin út á netgáttinni Bakarmax, á hindí, ensku og hinglish, í blaði- niður snið fyrir samfélagsmiðlavæna áhorfendur. Teiknimyndasögur, ólíkt grafískri skáldsögu, sækjast ekki eftir bókmenntalegum gæðum hefðbundinnar skáldsögu og einblína meira á hugtök, listaverk, athugasemdir og heimsuppbyggingu. En mörkin eru óljós á milli tegunda, segir texta- og handritshöfundur Grover (40, Mumbai), en grafísk skáldsaga hans Biksu á Chota Nagpuri mállýsku kom út á síðasta ári.

Hann hefur ekki hitt ritstjórann Sumit Kumar (33, Delhi, rithöfund þriggja Savita Bhabhi erótískra myndasögusagna, sem stofnaði Bakarmax árið 2014) og teiknarann ​​Ankit Kapoor (23, Chandigarh) í eigin persónu, en notið Kumars Amar Bari Tomar Bari Naxalbari (2015) ) á netinu. Kapoor fór í ferð til Varanasi á síðasta ári til að safna sjónrænum tilvísunum - persónum, brautum, verslunum, hönsunum - og í gegnum næstum áþreifanlega, litríka skissur sínar, sem minna á gamlar glansmyndasögur, hleypir hann lífi í ástarbréf Grover til mithaisins og borgarinnar. . Brot:

Apocalyptic skrif með mjúkum kjarna – festist vefmyndasagan við frumlagið?

VG: Myndasagan er aðlögun á smásögunni minni Karejwa, sem fyrst var gefin út í hindí mánaðarritinu Chakmak fyrir börn (eftir Eklavya Prakashan Bhopal) árið 2015. Ég skrifaði stuttmyndina þar sem mér fannst barnaskáldskapur á Indlandi líka krefjast dekkri viðfangsefna – til dæmis að fjalla um dauðann. . Einnig elska ég indverskt sælgæti svo mikið að ég myndi reglulega ímynda mér hvað væri það síðasta sem ég myndi vilja borða ef ég kemst að því að ég gæti dáið á næstu klukkustund. Sjúkleg fantasía, ég veit, en hún róar mig. Svo, með því að sameina ást mína fyrir sælgæti, sci-fi og Varanasi, reyndi ég þessa smásögu. Fyrir myndasöguaðlögunina tóku Ankit og Sumit inn samtímaþættina – eins og ofurbólumiðla – auk nokkurra frásagnarbreytinga til að henta myndasögunni.

Titillinn hljómar eins og „hugrekki“ sagði með Bihari/UP twang, eða er það það sem gulab jamun er kallað á staðnum? Átti hinn samstilltur múghal-aríska uppruna sætans verðskuldaða söguna?

VG: Karejau (einnig borið fram karejwa) er annað nafn á gulab jamun á Kashika mállýsku Varanasi. Gulab jamun hefur verið stærsta ástin mín frá barnæsku og eina ástæðan fyrir því að þessi saga fjallar um hana. Að skrifa um mat eða sögu hans getur ekki leitt fólk saman. Staðalmyndir eru ekki svo auðvelt að brjóta og við leggjum stöðugt byrðarnar á að brjóta þær á listina í stað á okkar eigin samvisku. Okkur finnst afturhaldsmyndir í kvikmyndum hneykslanlegar á samfélagsmiðlum en svipað afturför fólk í okkar eigin fjölskyldum truflar okkur ekki eins mikið. Við fögnum hugrekki listamanns sem efast um stofnunina en munum ekki efast um feðraveldi, feudalism og kastatrú sem er ríkjandi á okkar eigin heimilum.

Ankit Kapoor, Sumit Kumar og Varun Grover um teiknimyndasögur fyrir börn á Indlandi. (kurteisi: Bakarmax)

Hverjar eru fyrstu minningar þínar um að lesa teiknimyndasögur?

SK: Járnbrautarstöðvar og kaupa myndasögur þegar lestin stoppaði. Faðir minn var fluttur til Kalkútta og fékk mér 10 teiknimyndasögur fyrir 10 rúpíur á dag frá leiguverslun. Ég fann að Chacha Chaudhary var algjörlega frumlegur og framsækinn – gamall maður sem vinnur með gáfur sínar og er með aðstoðarmann frá Júpíter.
VG: Ég byrjaði að lesa myndasögur í Lucknow, 1992-98, og var mikill aðdáandi Raj Comics alheimsins. Super Commando Dhruv serían var í uppáhaldi hjá mér ásamt Doga og Bankelal. Bahadur frá Indrajal Comics var líka frábær persóna.
EF: Að lesa Champak, Tinkle og sögur af Chacha Chaudhary, en aðallega ólst ég upp við að horfa á amerískar teiknimyndir (Tom & Jerry, Dexter's Laboratory, Samurai Jack o.s.frv.), Doordarshan og kvikmyndir. Fyrsta útsetningin mín var Archie eða Peanuts ræma í dagblöðunum.

Neðanjarðar teiknimyndasögur seint á sjöunda og sjöunda áratugnum í Ameríku endurspegluðu samfélagslega sundrungu og togstreitu, var teiknimyndasögum einhvern tíma litið á sem mótmenningu á Indlandi? Ef ofurhetjumyndasögurnar (1938-56) skrifuðu gullöld bandarískra myndasagna, hvenær var þá gullöld indverskra myndasagna?

VG: Mér er ekki kunnugt um hvort Indland hafi einhverja mótmenningu myndasögu. En ég held að tíunda áratugurinn hafi verið hámarksmyndasögutíminn á Indlandi. Tilkoma kapalsjónvarps, og síðar internetsins, virkaði sem keppni fyrir teiknimyndabókageirann og þeir fóru smám saman að tapa fylgi.
SK: Gullöld okkar var 70-90. Þetta var tíminn þegar Amar Chitra Katha, Chacha Chaudhary og síðar Raj Comics, meðal annarra, réðu ríkjum. Frelsun leiddi til Cartoon Network, sem tók stóran hluta af athygli áhorfenda, aðallega barna. Eftir tíunda áratuginn var teiknimyndasögum rænt af enskumælandi yfirstéttarmönnum sem voru áhugasamir um að gera „grafísku skáldsöguna“. Fyrir landslesandann var Raj Comics í síðasta sinn sem þeir hittu myndasögur. Við höfum aldrei farið aftur á þann mælikvarða aftur. Það verður aldrei miðill fólks nema við byrjum að tala við fólkið. Flestir höfundar eru enn að búa til myndasögur á ensku.

Hafa vefmyndasögur breytt vettvangi? Er hindí farið að veðja að veru sinni þar?

SK: Áhorfendur eru tilfinningaþrungnir varðandi prentaðar myndasögur en fyrir höfunda/útgefendur hafa þær lítið fjárhagslegt vit. Ef þeir eru ekki dánir eru þeir á lífsleiðinni. Vefmyndasögur voru fyrst gerðar á Indlandi af Saad Akhtar með Fly, You Fools! (seint á 2000), en á ensku. Sharad Sharma frá Grassroots Comics hefur tekist að flytja myndasögur til 80% af Indlandi - sem flestir sjá aldrei. Hindí myndasögur, finnst mér, þjáðust af mörgum vandamálum; það þarf hugrakkt fólk til að stökkva inn með frumlegar, skemmtilegar sögur. Stærsta dæmið um að hindí-vefmyndasögur fari á landsvísu er ruslatunnu (2011). Við getum búið til GIF lykkjur, hreyfimyndir, sömu myndasöguna á mörgum tungumálum, byggt inn aðgengiseiginleika. Dreifing er samstundis - þér líkar við myndasögu, þú deilir tengli. Eitt gott er að margir nýir höfundar búa til vefmyndasögur í símum og birta á Instagram, gríðarlegt magn af list í kringum CAA/NRC mótmælin kom út þar.
VG : Stafrænn (vettvangur) auðveldar útgáfu og lækkar kostnað. Takmörkunin væri að ekki væri hægt að njóta myndasögu að fullu á símaskjánum. Smáatriðin og tilfinningin fyrir líkamlegu eintaki eru miklu meira yfirgripsmikil.

Ný vefmyndasögu Karejwa (með leyfi: Bakarmax)

Hverju breytti ritstjórinn í Karejwa?

SK: Við klipptum út brandara þar sem Varun sagði: Kagaz nahi dikhayenge og ég hentum tómötum í hann en tómaturinn var af einhverjum ástæðum (textahöfundur-handritshöfundur) Prasoon Joshi, veit ekki af hverju Ankit líkaði við tómataatriðið. Í annarri senu var goonda (þrjótur) að níðast á konu - það síðasta sem hann vildi gera, sem Varun hélt að væri frjálslegur kynjamismunur. Því var útklippt. Annað spjald með Coca-Cola auglýsingu en með gaumutra þar sem drykkurinn var fjarlægður vegna þess að hann skapaði hávaða á Twitter og ég vildi ekki láta athyglina reka frá aðal, einföldu sögunni um gulab jamun.

Hefur umfang heimsfaraldursins haft áhrif á málfrelsi, neytt rithöfunda/listamenn til sjálfsritskoðunar?

SK: Listamenn ritskoða ekki sjálfir, þeir eru einfaldlega latir. Við þurftum að vera meðvituð um ekkert, við gerðum það sem við vildum gera.
VG: Ég held að heimsfaraldur hafi ekki stuðlað að frekari broti á tjáningarfrelsi.
Og sjálfsritskoðun er aldrei lausn hvers listamanns.

Deildu Með Vinum Þínum: