Útskýrt: Hvað hraðaminnkun á hagvexti segir okkur um stöðu indversks hagkerfis

Verg landsframleiðsla (VLF) Gögn 4. ársfjórðungs: Hvað segir það um stöðu hagkerfisins? Hversu viðkvæmt var það jafnvel fyrir Covid heimsfaraldurinn?

Flutningsmenn bíða áður en þeir fara um borð í lest til Vestur-Bengal á Pune lestarstöðinni á föstudag. (Express mynd eftir Pavan Khengre)

Á föstudag, ráðuneyti tölfræði og framkvæmd áætlunar (MoSPI) birt gögn fyrir fjórða ársfjórðung (janúar til mars) síðasta fjárhagsárs (2019-20) ásamt bráðabirgðaáætlunum um vöxt landsframleiðslu til fulls árs.

Bráðabirgðatalan, sem líklegt er að verði endurskoðuð í janúar á næsta ári þegar MoSPI gefur út fyrstu endurskoðuðu áætlunina fyrir FY20, segir að indverska hagkerfið hafi vaxið um 4,2% á árunum 2019-20 ( sjá töflu 1 ). Þetta er lægsti árlegur vöxtur landsframleiðslu sem er skráður undir nýju VLF gagnaröðinni sem notar 2011-12 sem grunnár.

Tafla 1.

Þetta er ekki aðeins langt frá 8,5% hagvexti sem ríkisstjórnin gerði ráð fyrir í júlí 2019 þegar hún lagði fram fjárlög fyrir það ár heldur einnig umtalsvert lægri en 5% sem síðari fyrirframáætlanir gerðu ráð fyrir í lok febrúar fyrr á þessu ári.

Nafnverðsframleiðsla hríðlækkar

Þetta er auðvitað vöxturinn í raunvergri landsframleiðslu. Svipað fall má sjá á ferli nafnverðs landsframleiðslu, sem er sú breyta sem sést. Raunveruleg landsframleiðsla er fengin með því að draga frá nafnvexti landsframleiðslu með verðbólgustigi.

Við framlagningu fjárlaga 2019-20 í júlí var gert ráð fyrir að nafnverð landsframleiðsla myndi vaxa um 12%-12,5%. Í lok þess, bráðabirgðaáætlanir festa það við aðeins 7,2%. Á árunum 2018-19 jókst nafnverð landsframleiðsla um 11%.

Þessi mikla samdráttur í nafnvexti landsframleiðslu, meira en nokkuð annað, sýnir áframhaldandi veikingu vaxtarhraða Indlands jafnvel áður en það varð fyrir barðinu á lokun af völdum Covid-19 í síðustu viku mars.

Express útskýrter núna áTelegram. Smellur hér til að taka þátt í rásinni okkar (@ieexplained) og vertu uppfærður með það nýjasta

Endurspeglar lélega skotfimi í ríkisfjármálum

Það eru tvær ástæður fyrir því að þessi mikla samdráttur í nafnverði landsframleiðslu skiptir máli.

Í fyrsta lagi er nafnvöxtur landsframleiðslu grundvöllur allra útreikninga ríkisfjármála í landinu. Ríkisstjórnin byggir útreikninga sína - segjum upphæðina sem hún mun afla og fjárhæðina sem hún mun geta varið - á þessari upphaflegu forsendu. Mikill munur á nafnvexti landsframleiðslu setur í rauninni alla aðra útreikninga í hagkerfinu í uppnám. Til dæmis þýðir mikið fall að ríkið fær ekki þær tekjur sem hún hafði vonast eftir og sem slík getur hún ekki eytt eins miklu og hún vildi.

Heimild: MoSPI

Í öðru lagi endurspeglar veruleg samdráttur í nafnvexti landsframleiðslu illa afkastagetu ríkisstjórnarinnar í ríkisfjármálum. Það sýnir með öðrum orðum að ríkisstjórnin gat ekki lagt mat á umfang hagvaxtarsamdráttar sem var í gangi.

Léleg skotfimi í ríkisfjármálum leiðir aftur til ónákvæmrar stefnumótunar vegna þess að ríkisstjórn gæti endað með því að setja stefnu fyrir hagkerfi sem er í raun og veru ekki til á vettvangi.

Til dæmis má færa rök fyrir því að í hagkerfi sem var að hægjast verulega á og það líka vegna minnkandi eftirspurnar væri jafnvel stórfelld skattalækkun fyrirtækja árangurslaus. Vissulega, þrátt fyrir þessar umbætur einu sinni í kynslóð, lækkuðu einkafjárfestingar í raun um tæp 3% á árunum 2019-20 - í skörpum andstæðum við 9% aukningu á árunum 2018-19.

Bráðabirgðaáætlunin sem gefin var út á föstudag draga sérstaklega fram þennan veikleika þar sem þær innihéldu verulegar endurskoðanir til lækkunar á ársfjórðungsáætlunum um landsframleiðslu.

Tíðar og verulegar breytingar á ársfjórðungslegri landsframleiðslu

Þjóðartekjureikningsgögn Indlands - nýja þjóðarframleiðslugagnaröðin sem notar 2011-12 sem grunnár - hafa komið fyrir talsverðri gagnrýni að undanförnu.

Þessi spurning varð dýpri þegar Arvind Subramanian, sem var aðalefnahagsráðgjafi fjármálaráðuneytisins á Indlandi á árunum 2014 til 2018, hélt því fram, árið 2019, að nýja flokkurinn ofmeti landsframleiðslu Indlands um allt að 2,5 prósentustig.

Þó að sú umræða hafi ekki enn verið útkljáð, er trúverðugleiki áætlana um landsframleiðslu Indlands ekki hjálpað með tíðum og umtalsverðum endurskoðunum.

Líta á Tafla 2 til að sjá hvernig bráðabirgðamatið hefur sveiflast ítrekað. Vaxtaráætlun fyrir 2. ársfjórðung (júlí, ágúst og september), til dæmis, hefur farið úr 4,5% í 5,1% og aftur í 4,4% á aðeins 5 mánuðum (milli janúar og maí 2020).

Tafla 2.

Sérstaklega er nú að verða ljóst að allt árið 2019-20 hjöðnuðu vexti Indlands mun hraðar en það sem var opinberlega samþykkt á þeim tíma.

Til dæmis, í júlí, sem fellur á öðrum ársfjórðungi, krafðist ríkisstjórnin þess að raunverga landsframleiðsla fyrir heilt ár myndi vaxa um 8,5%, jafnvel þó að allar vísbendingar bentu til þess að hægja á hagvexti hratt. Þetta er að lokum staðfest af bráðabirgðaáætlunum (síðasti dálkur í töflu 2).

Skekkt efnahagsskipulag

Annar lykilatriði frá bráðabirgðaáætlunum um landsframleiðslu er óæskileg uppbygging indverska hagkerfisins.

Því hefur ítrekað og einróma verið haldið fram í fortíðinni, þvert á allar litbrigði ríkisstjórna, að til að Indland geti vaxið og skapað störf fyrir þær milljónir sem koma inn í vinnuafl þess á hverju ári, þurfi vöxtur framleiðslu að aukast. Ásamt þjónustu átti framleiðsluvöxtur að taka á móti þeim milljónum sem enn eru háðar landbúnaði, sem jafnvel þegar hann vex hratt, hefur ekki getu til að hækka tekjur á mann í stórum stíl. Ef Indland ætlaði að búa til fullt af vel launuðum störfum sem gera því kleift að uppskera svokallaðan lýðfræðilegan arð þá varð það að vera í gegnum framleiðsluvöxt.

Tafla 3.

En árið 2019 dregur upp dapurlega mynd hvað þetta varðar (sjá töflu 3 ). Þó að landbúnaður og tengdir geirar hafi notið mikils vaxtar, þegar leið á árið, missti framleiðslan sig einfaldlega - dróst saman í þrjá af fjórum ársfjórðungum.

Árangurinn

Bráðabirgðaáætlanir um landsframleiðslu fyrir árin 2019-20 styðja þá hugmynd að samdráttur hagvaxtar frá 2016-17 hafi einfaldlega orðið verri eftir því sem leið á síðasta fjárhagsár.

Á síðasta fjórðungi fjárhagsársins jókst hagkerfið um aðeins 3,1%. Það sýnir að hagkerfið var þegar orðið nokkuð viðkvæmt áður en Covid-19 skall á Indlandi í lok mars.

Auðvitað, miðað við tilhneigingu endurtekinna lækkunar, er líklegt að jafnvel þessar bráðabirgðaáætlanir geti reynst bjartsýnir.

Deildu Með Vinum Þínum: