Útskýrt: Kóranmál í Hæstarétti og vald til endurskoðunar dómstóla

PIL í Hæstarétti hefur farið fram á að 26 vers í Kóraninum verði lýst ólögmæt og óvirk. Skoðaðu takmarkanir réttarskoðunar þar sem helga bók snertir, ýmsar hliðar beiðninnar, dýpra samhengi versanna sem gerðarbeiðandinn hefur flaggað og fyrri bón um Kóraninn.

Mótmæli fyrir utan hús Wasim Rizvi í kjölfar beiðni hans. (Hraðmynd: Vishal Srivastav)

TIL hefur verið höfðað mál fyrir almannahagsmuni í Hæstarétti af Wasim Rizvi leitast við að lýsa yfir 26 versum úr Kóraninum sem stjórnarskrárbrot, óvirk og óvirk á þeim forsendum að þau ýti undir öfga og hryðjuverk og ógni fullveldi, einingu og heilindum landsins. Milljónir hafa lagt Kóraninn á minnið; álitsbeiðandi hefur ekki minnst á hvernig nokkur dómstóll getur eytt þessum vísum úr minni þeirra.

Undirskriftasöfnunin hefur leitt til mótmæla meðal múslima og hafa nokkrir klerkar gefið út fatwa gegn gerðarbeiðandanum. Í Vishwa Lochan Madan (2014) hefur Hæstiréttur þegar tekið eftir því að slíkar fatwa hafa ekkert gildi. Sjíaklerkar hafa bannfært Rizvi úr hópi sjía.

Fréttabréf| Smelltu til að fá bestu útskýringar dagsins í pósthólfið þitt

Aðilar sem leggja fram beiðni

Rizvi hafði tilnefnt þrjá ritara miðstöðvarinnar sem svarendur. Hann nefndi einnig 56 einkaaðila eins og kanslara Aligarh Muslim háskólans, sem er núverandi Syedna frá Bohras, kanslara Aliah háskólans í Kolkata, skólastjóra sumra framhaldsskóla eins og Islamia English Medium Higher Secondary í Kerala, leiðtoga stjórnmálaflokka eins og Asaduddin Owaisi o.s.frv. Persónulagaráð múslima er í númer 57. Ekki er ljóst hvers vegna vararektorar Aligarh Muslim háskólans, Jamia Millia Islamia (eða kanslari hans) og Maulana Azad háskóla voru ekki gerðir að svarendum.

Í hreinu lagalegu tilliti liggur lögsagnarumdæmið gegn ríkinu“ og allir þessir einstaklingar sem nefndir eru sem svarendur eru vissulega ekki „ríki“ í skilningi 12. greinar stjórnarskrárinnar. Helst hefði hann átt að gera múslimska Guð, Allah, að svaranda númer eitt þar sem múslimar trúa því að hann sé eini höfundur Kóransins. Samkvæmt indverskum lögum eru skurðgoð lögspekingar og nýlega vann Ram Lalla hið sögulega Babri Masjid-mál.

Faizan Mustafa, sem nú er varakanslari NALSAR lagaháskólans, er sérfræðingur í stjórnskipunarrétti, refsirétti, mannréttindum og persónulögum. Hann hefur skrifað átta bækur og skrifað meira en 300 greinar, sem Hæstiréttur hefur vitnað í í sumar. Hann rekur lögfræðivitund vefseríu á YouTube.

Vald endurskoðunar dómstóla

Samkvæmt indverskum lögum er aðeins hægt að mótmæla lögum sem stangast á við stjórnarskrá. 13(3) grein skilgreinir lög, sem felur í sér hvers kyns reglugerð, skipan, samþykkt, reglur, reglugerðir, tilkynningar, venjur eða notkun sem hefur gildi laga á yfirráðasvæðinu. Í gildi eru lög um gildistöku stjórnarskrárinnar meðal annars lög sem sett eru af löggjafarþingi eða öðru lögbæru yfirvaldi. Þessi skilgreining nær ekki yfir neina trúarlega ritningu, þar með talið Kóraninn. Að sama skapi er hvorki hægt að segja að Veda né Gita, né Biblían, né sérfræðingur Granth Sahib séu lög samkvæmt 13. grein og því mótmælt fyrir dómstólum. Að kalla Kóraninn eða aðrar trúarritningar sem venjur eða notkun, eins og þessi beiðni heldur fram, er fáránlegt. Allir sem hafa heilbrigða skynsemi vita að siðir og venjur eru endurteknar venjur manna. Orð guðlegra persóna geta aldrei talist siði. Guðdómlegu bækurnar geta verið lagaheimildir en ekki lög í sjálfu sér. Þannig er Kóraninn í sjálfu sér ekki lög að því er varðar 13. grein. Hann er aðaluppspretta íslamskra laga og múslimskir lögfræðingar draga lög úr þeim með túlkun og einnig að teknu tilliti til annarra lagaheimilda eins og Hadees (orðatiltæki spámannsins), Ijma ( lögfræðileg samstaða), Qiyas (hliðstæður frádráttur), Urf (siður), Istihsan (lögfræðival) og Istisilah (almannahagsmunir).

Reyndar afnam Kóraninn sjálfur nokkra skammarlega siði araba eins og barnamorð kvenna, og því er aldrei hægt að kalla Kóraninn siði. Ef Kóraninn er ekki lögmál er hann ekki háður dómstólaskoðun. Enginn dómstóll getur dæmt um neina helga bók.

Wasim Rizvi, fyrrverandi yfirmaður stjórnar Shia Waqf, fyrir utan Hæstarétt. (Hraðmynd: Tashi Tobgyal, File)

Hryðjuverk eru nú þegar glæpur

Í beiðninni er því haldið fram að Kóraninn ýti undir hryðjuverk og því verði að fjarlægja þessar 26 vers. Ef gert er ráð fyrir röksemdafærslunni að einhver eins og gerðarbeiðandinn telji að Kóraninn skipi honum að láta undan hryðjuverkum, er þá hægt að vernda slíka trú undir trúfrelsi? Svo sannarlega ekki þar sem trúfrelsi samkvæmt 25. grein er háð allsherjarreglu, heilbrigði, siðferði og öðrum grundvallarréttindum. Enginn getur tekið líf nokkurs manns þar sem það væri andstætt 21. greininni sem tryggir öllum rétt til lífs og persónulegs frelsis. En múslimar eiga vissulega rétt á að trúa því að Kóraninn sé óskeikullegt orð Guðs. Enginn dómstóll hefur vald til að kanna sannleiksgildi þessarar trúar.

Þó að dráp á manneskju sé refsivert samkvæmt kafla 302 í IPC, 1860, var UAPA samþykkt árið 1967 og breytt árið 2008 í samræmi við ályktanir SÞ um að berjast gegn hryðjuverkum. Við höfðum líka lög eins og TADA, 1985 og POTA, 2002. UAPA var gert mun strangara árið 2019. Þannig er fjöldi laga sem þegar banna og refsa harðlega fyrir hryðjuverkastarfsemi. Enginn hryðjuverkamaður getur varið sig með því að treysta á trúartexta hans þar sem lög landsins, ekki Kóraninn, munu gilda í slíkum tilvikum. Það eru trúarathafnir sem lögin banna, eins og sati samkvæmt Sati (forvarnir) lögum, 1987 eða ósnertanleiki samkvæmt 17. grein stjórnarskrárinnar og SC & ST grimmdarlögum, 1988. Það er rétt að þrátt fyrir slík lög er ósnertanleiki enn æft í hundruðum indverskra þorpa.

TAKTU ÞÁTT NÚNA :The Express Explained Telegram Channel

PILs og gerðarbeiðendur

PIL eða pro bono opinber málaferli urðu vinsæl eftir neyðartilvik þegar Hæstiréttur þjáðist af lögmætiskreppu vegna ákvarðana sem styðja ríkisstjórnina. Í gegnum PILs byrjaði dómstóllinn að vinna traust fólksins. Innan áratugs eða tveggja varð misnotkun á PIL-lyfjum allsráðandi. Dómstóllinn áttaði sig fljótlega á því og reyndi að hemja misnotkunina. Í Narmada Bachao Andolan (2000), sagði dómarinn B N Kirpal að ekki ætti að leyfa málflutningi vegna almannahagsmuna að úrkynjast í að verða málflutningur um kynningarhagsmuni eða einkamálsókn um forvitni.

Beiðni Rizvi er greinilega í tönnum þessara leiðbeininga og er ekkert annað en málflutningur um kynningarhagsmuni.

Til að takmarka notkun PILs er fyrsta spurningin sem dómstólar spyrja í dag um persónuskilríki og hvatir gerðarbeiðanda. Í Ashok Kumar (2003) taldi dómarinn Arijit Pasayat að dómstóllinn yrði að vera ánægður með persónuskilríki gerðarbeiðanda, upplýsingar hans mættu ekki vera óljósar og upplýsingarnar ættu að sýna alvarleika og alvarleika. Enginn PIL-beiðandi má leyfa sér að láta undan villtum ásökunum um eðli annarra. Bón Rizvi hefur gert 14 milljónir indverskra múslima að hugsanlegum hryðjuverkamönnum.

Til að skoða persónuskilríki Rizvi: Hann hefur aldrei staðið upp fyrir málefnum múslima og hefur verið að breyta pólitískri tryggð. Byggt á tilmælum UP ríkisstjórnarinnar lagði CBI fram tvö FIRs gegn honum í nóvember 2020 fyrir meinta misnotkun á eignum Waqf (hann er fyrrverandi stjórnarformaður Shia Waqf stjórnar). Sharad Shukla, leiðtogi ungmennaþingsins, hefur höfðað mál á hendur honum fyrir kynferðisleg ummæli gegn Priyanka Gandhi. Þrátt fyrir að í beiðni Rizvi sé minnst á FIRs gegn honum, er þögult um aðgerð CBI.

Umdeildar vísur

Þó að álitsbeiðandi segist hafa gert umfangsmiklar rannsóknir á Kóraninum hefur hann ekki bætt við neinni bók eða grein sem hann hefur birt um Kóraninn. Í beiðninni er ranglega minnst á kafla og vers þó að það sé munur á þessu tvennu. Jafnvel þýðing á Kóraninum sem hann treystir á - Hinn skýra Kóraninn eftir umdeilda egypsk-kanadíska imam Dr Mustafa Khattab - er ekki álitin opinber þýðing.

Álitsbeiðandi virðist ekki hafa neina skýrleika um grundvallarmuninn samkvæmt alþjóðalögum milli stríðslaga og friðarlaga. Hugo Grotius (1583-1645), þekktur sem faðir alþjóðalaga, nefndi bók sína De jure belli ac pacis (Réttindi stríðs og friðar). Fram til 1945 var stríð ekki bannað neinni þjóð. Í 4. mgr. 2. gr. stofnsáttmála Sameinuðu þjóðanna er nú bannað að beita valdi. En jafnvel í dag, samkvæmt VII. kafla, getur þjóð gripið til stríðs til að nýta rétt sinn til sjálfsvarnar.

Versin sem vitnað er í í beiðninni eru ekki aðeins um stríð heldur vísa til ákveðinna aðstæðna ofsóttra múslima sem þurftu að flytja til Medina og bjuggust við árás Mekkabúa í húsnæði helgrar mosku í Mekka á Haj. Jafnvel í slíkum aðstæðum var múslimum aðeins heimilt að berjast við þá sem berjast við þá (2:190). Sem afleiðing af þessu versi átti ekkert ofbeldi sér stað og ekki einn maður var drepinn þegar múslimar fóru í pílagrímsferð árið 8 AH. Jafnvel árið eftir, þegar Mekka var loksins sigrað, voru aðeins 3 múslimar og 17 Mekkamenn drepnir. Þar að auki veitti spámaðurinn öllum almenna sakaruppgjöf.

Kóraninn var opinberaður á 23 ára tímabili eftir aðstæðum. Álitsbeiðandi hefur litið fram hjá textanum, samhenginu og notkun opinberanna og hunsað þau grundvallar innri siðferðilegu og andlegu gildi sem Kóraninn stuðlar að. Beiðandi hefur vitnað í nokkur vers þar sem múslimar eru beðnir um að treysta ekki og vingast við óvini Guðs og spámannsins og drepa þá hvar sem þeir finnast. Til dæmis eru Covid-19 takmarkanir sérkennilegar við núverandi samhengi og myndu líða undir lok þegar heimsfaraldri lýkur.

Kóraninn er ekki kerfisbundin bók heldur útbreidd prédikun og vísur hans verða að skiljast í réttu aðstæðurssamhengi frekar en almennum leiðbeiningum fyrir alla tíma og í öllum aðstæðum. Kjarni þess er virðing fyrir mannlífi, bræðralag, umburðarlyndi og fjölbreytni. Á nokkrum stöðum skipar Kóraninn mannkyninu í heild sinni að berjast ekki hvert við annað þar sem aðeins Guð veit allan sannleikann. Ef það hefði verið vilji Drottins þíns, hefðu þeir allir trúað - allir sem eru á jörðu! Viltu þá þvinga mannkynið, gegn vilja þeirra, til að trúa! (10:99). Arabísk orð, eins og orð annarra tungumála, hafa margþætta merkingu í mismunandi samhengi og skarast einnig merkingartóna í svipuðu samhengi. Ekkert eitt orð á neinu tungumáli hefur eðlislæga merkingu.

Stundum spyr beiðnin um túlkun frekar en vísur, en stundum spyr hann um vísur sjálfar. Hann hefur jafnvel haldið því fram að allur Kóraninn sé ekki guðlegur og sumum þessara versa var bætt við af fyrstu þremur kalífunum. Vandamálið við þessa villtu ásökun er að slík fullyrðing var aldrei sett fram, jafnvel af Ali eða Hussain, sem sjía-múslimar hafa mesta lotningu fyrir. Enginn sjíaklerkur hafði nokkru sinni efast um guðdómleika Kóransins.

Fyrri beiðni um Kóraninn

Chandmal Chopra hafði lagt fram beiðni um bann við Kóraninum í hæstarétti í Kalkútta í mars 1985 þar sem hann er sagður hvetja til ofbeldis og stuðla að fjandskap milli mismunandi deilda. Beiðnin var hafnað af Hæstarétti 17. maí 1985. Dómari BC Basak, sem studdist við hæstaréttardóminn í Veerabadran Chettiar (1958), taldi að Kóraninn væri hlutur sem múslimar héldu heilaga í skilningi kafla 295 í IPC. og féll sem slík út fyrir svigrúm brots um guðlast samkvæmt kafla 295A. Dómstóllinn benti einnig á að vitnað væri í vísur úr samhengi og endurspegluðu enga illgjarna eða vísvitandi ásetning til að hneykslast á tilfinningum annarra en múslima. Dómstóllinn hélt áfram að fylgjast með því að banna Kóraninn myndi brjóta í bága við 25. gr Formáli stjórnarskrárinnar. Það hélt því afdráttarlaust að það gæti ekki setið í dómi yfir helgum bókum eins og Kóraninum, Biblíunni, Gita og Guru Granth Sahib. Dómstóllinn komst að þeirri niðurstöðu að ró almennings hefði ekki verið raskað á neinum mikilvægum tíma vegna tilvistar Kóransins og engin ástæða væri til að gera sér grein fyrir því að líkur væru á að slík röskun yrði í framtíðinni. Dómstóllinn sagði að í raun hafi gerðarbeiðandi, með því að leggja fram þessa beiðni, stuðlað að ósamræmi og fjandskapstilfinningu milli ólíkra samfélaga og er þetta guðlast í skilningi kafla 295A.

Þann 24. nóvember, 1985, staðfesti dómaradeild dómara D K Sen og SK Sen niðurstöðu Hæstaréttar og töldu afdráttarlaust að við teljum að dómstólar geti ekki dæmt um Kóraninn eða innihald hans í neinum málaferlum. Slíkur dómur um trúarbrögðin sjálf er ekki leyfileg. Þessir dómar, þó þeir hafi aðeins sannfæringargildi fyrir æðsta dómstólinn, verða vissulega teknir til skoðunar af Hæstarétti við afgreiðslu kröfu Rizvi.

Deildu Með Vinum Þínum: