Útskýrt: Hversu mikilvægar eru umræður um forseta- og varaforseta Bandaríkjanna?

Samkvæmt Pew Research Center hafa umræður forseta og varaforseta lengi gegnt mikilvægu hlutverki í því hvernig Bandaríkjamenn velja leiðtoga sína.

Fyrstu kappræður Trumps og Biden hafa verið gagnrýndar af mörgum fyrir að kafa ekki nógu mikið í viðeigandi mál og stefnumál. Ritstjóri CNN sagði umræðuna hræðilega í greiningu sinni

Seint á föstudagskvöldið var formlega hætt við annan forsetadaginn sem átti að eiga sér stað þann 15. október milli Donald Trump Bandaríkjaforseta og Joe Biden, forsetaframbjóðanda demókrata, þar sem Trump neitaði að taka þátt í sýndarkappræðum.

Í ljósi veikinda Trumps og óvissunnar um heilsu hans, hafði framkvæmdastjórn forsetaumræðna (CPD) reynt að færa umræðuna yfir á fjarlægt snið, en forsetinn hafnaði tillögunni algerlega og ætlaði þess í stað að hefja undirskriftarfundi sína á ný, sem hefjast á mánudag í Flórída. .

Hafa forsetakappræður einhvern tíma farið fram í fjarska?

Fyrsta sjónvarpskappræðan um forseta landsins átti sér stað árið 1960, milli John F Kennedy og sitjandi forseta Richards Nixon. Þann 13. október 1960 var þriðja forsetakappræðan sem haldin var milli Kennedy og Nixon í fyrsta og eina skiptið sem forsetaframbjóðendur deildu ekki sama vettvangi. Umræðunni var stjórnað af Bill Shadel hjá ABC News og sýndi sjónvarpsþáttur á skiptum skjá með þátttakendum í ABC myndverinu í Los Angeles og Kennedy í ABC myndverinu í New York. Yfir 63,7 milljónir manna sáu þessa umræðu.

Í New York, forsetaframbjóðandi demókrata, öldungadeildarþingmaðurinn John F. Kennedy; þrjú þúsund kílómetra aðskilin í myndveri í Los Angeles, forsetaframbjóðandi Repúblikanaflokksins, varaforseti Richard M. Nixon; Shadel hóf umræðuna um daginn þegar hann bættist við umræðuna í kvöld með neti rafrænna aðstöðu sem gerir hverjum frambjóðanda kleift að sjá og heyra í öðrum.

En jafnvel áður en Kennedy og Nixon ræddu, átti fyrsta sjónvarpskappræðan sér stað milli frambjóðanda demókrata, Adlai Stevenson, sem skoraði á sitjandi repúblikana Dwight Eisenhower árið 1956.

Athyglisvert er að Stevenson og Eisenhower komu ekki einu sinni fram í þessari umræðu, heldur deildu tveir staðgöngufulltrúar um málefni frambjóðendanna í netsjónvarpi, að því er fram kemur á vef öldungadeildar Bandaríkjaþings. Fyrrum forsetafrú Eleanor Roosevelt ræddi í stað Stevenson og eldri öldungadeildarþingmanns frá Maine, Margaret Chase Smith var fulltrúi Eisenhower. Þessi umræða átti sér stað í CBS þættinum Face the Nation og fór fram tveimur dögum fyrir almennar kosningar og beindist nánast eingöngu að utanríkismálum.

Þjóðmálaumræður og það sem frambjóðendur ræddu

Fyrstu kappræður Trumps og Biden hafa verið gagnrýndar af mörgum fyrir að kafa ekki nógu mikið í viðeigandi mál og stefnumál. Ritstjóri CNN sagði umræðuna hræðilega í greiningu sinni og bætti við að þetta væri alveg hræðileg umræða sem gerði nákvæmlega ekkert til að fræða almenning um frambjóðendurna tvo og hvað þeir myndu gera ef þeir fengju fjögur ár til að gegna embætti forseta Sameinuðu þjóðanna. Ríki.

Donald Trump og Joe Biden, frambjóðandi demókrata. (Doug Mills/The New York Times)

Þjóðarkappræður hafa verið haldnar fyrir allar forsetakosningar síðan 1976 og hafa verið styrktar af CPD síðan 1988. Fyrir 1976 voru kappræður haldnar fyrir fjórar kosningar, þar á meðal kappræður í öldungadeild Illinois sem haldnar voru árið 1858 þar sem Abraham Lincoln bar fram rök gegn þrælahaldi meðan hann rökræddi. Stefán Douglas. Hér á eftir er listi yfir nokkrar af þeim þjóðmálaumræðum sem haldnar hafa verið síðan og það sem fundarmenn ræddu um.

Express útskýrter núna áTelegram. Smellur hér til að taka þátt í rásinni okkar (@ieexplained) og vertu uppfærður með það nýjasta

1948: Næsta met í kappræðum við CPD kemur eftir 90 ár árið 1948, sem var forsætiskappræða Repúblikanaflokksins í Oregon sem haldin var milli Thomas Dewey og Harold Stassen 17. maí 1948 á KEX-ABC útvarpsstöðinni í Portland, Oregon. Áætlað var að um 40-80 milljónir manna hlustuðu á umræðuna og stóðu í klukkutíma. Aðalumræðuefnið var að banna kommúnistaflokkinn í Bandaríkjunum. Samkvæmt CPD var þessi umræða fyrsta og síðasta forsetaumræðan sem var takmörkuð við eitt mál.

1956: Forsetakappræða demókrata í Flórída var haldin 21. maí 1956 í Miami, Flórída á milli Adlai Stevenson og Estes Kefauver. Hún tók eina klukkustund og voru umræðuefnin beint að utanríkis- og innanríkisstefnu.

1960: Þessar kosningar fóru fram fjórar forsetaumræður og engar varaforsetakappræður. Yfir 66 milljónir manna sáu fyrstu forsetakappræðurnar sem haldinn var milli Kennedy og Nixon og beindist að innanlandsmálum. Það var haldið í Chicago, Illinois og stóð í eina klukkustund.

1976: Þessar kosningar fóru fram þrjár forsetakappræður og voru fyrstu formlegu varaforsetakappræðurnar sem haldnar voru á milli demókratans Walter Mondale og repúblikanans Bob Dole. Umræðuefni forsetaumræðna voru utanríkismál, varnarmál og innanríkismál.

1980: Tvær forsetakosningar og engar varaforsetakosningar fóru fram. Önnur forsetakappræða þessa árs sem haldin var á milli Jimmy Carter og Ronald Reagan mældist með um 80,6 milljónum áhorfenda, ein sú hæsta, og voru umræðuefni innanlands og efnahagsmál, utanríkisstefna og þjóðaröryggi.

1992: Forsetaumræður voru þrjár og ein varaforsetaumræða. Allar þrjár forsetakappræðurnar fóru fram milli þriggja frambjóðenda, demókrata Bill Clinton, sitjandi forseta repúblikana, George Bush, og óháðs frambjóðanda Ross Perot.

2012: Þessar kosningar fóru fram þrjár forseta- og einn varaforsetakappræður. Forsetakappræðurnar fóru fram á milli Barack Obama, sitjandi forseta, og Mitt Romney, frambjóðanda repúblikana. Varaforsetakappræðurnar fóru fram milli Joe Biden og repúblikanans Paul Ryan.

2016: Fyrstu forsetakappræðurnar milli frambjóðanda repúblikana, Donald Trump, og frambjóðanda demókrata, Hillary Clinton, stóðu yfir í 90 mínútur og sáust eitt mesta áhorfið með yfir 84 milljónir.

Hversu áhrifamikil eru þessar umræður fyrir kjósendur?

Samkvæmt Pew Research Center hafa umræður forseta og varaforseta lengi gegnt mikilvægu hlutverki í því hvernig Bandaríkjamenn velja leiðtoga sína. Í þessum umræðum fá kjósendur að hlusta á frambjóðendur og meta hver forgangsröðun þeirra gæti verið þegar þeir taka við embætti.

Samkvæmt könnunum sem miðstöðin hefur gert síðan 1988 eftir kosningar sögðu þrír fimmtu hlutar eða fleiri kjósenda í flestum tilfellum að kappræðurnar hafi verið mjög eða nokkuð gagnlegar til að ákveða hvaða frambjóðanda ætti að kjósa. Samkvæmt þessari könnun sögðu um 70 prósent kjósenda að forsetakappræður Clintons, Bush og Perot árið 1992 hafi verið að minnsta kosti nokkuð gagnlegar.

Hins vegar þarf það ekki að þýða að mikill fjöldi kjósenda bíði eftir að umræðurnar geri upp hug sinn, segir miðstöðin. Til dæmis, í kappræðum Clinton og Trump árið 2016, sögðust aðeins 10 prósent kjósenda hafa gert upp hug sinn á meðan eða rétt eftir forsetakappræðurnar.

Gagnrýnendur þessara kappræðna eins og Michelle Cottle hjá The New York Times hafa sagt að með tímanum hafi þessar umræður úrkynjast í fjölmiðlasýningar, sýnt margt sem er rangt við bæði kosningapólitík og blaðamennsku og því boðið upp á minna efni og ódýrari töfra.

Það er merkilegt að samkvæmt gögnum frá Nielsen Media Research hefur áhorf á þessar umræður minnkað úr 60 prósentum árið 1960 í 38 prósent árið 2012. Í skýrslu sem gefin var út af Annenberg Debate Reform Working Group árið 2015 var hvatt til þess að unnið yrði að frekari vinnu við auðga innihald þessara kappræðna, stækka áhorfendur þeirra og bæta aðgengi. Í skýrslunni kom einnig fram að kappræðurnar séu orðnar eyðslufrekari.

Varaforsetakappræður eru aftur á móti ekki taldar jafn marktækar og hafa venjulega dregið til sín minna áhorf en forsetakosningarnar. Pew tekur þó fram eina undantekningu frá þessu. Yfir 69 milljónir manna fylgdust með varaforsetakappræðum Biden og Söru Palin árið 2008, sem er meira en nokkur af þremur forsetakappræðum á því ári.

Deildu Með Vinum Þínum: