Bókarútdráttur: Ravi Shankar Etteth's Return of the Brahmin

Bókin er hönnuð sem spennumynd og er lifandi dæmi um sannfærandi heimsuppbyggingu. Gefið út af Westland, hér má lesa útdrátt

Lestu útdráttinn hér. (Mynd: Canva)

Í Return of the Brahmin skapar Ravi Shankar djúpt heillandi heim. Hér inni er Ashoka orðinn stjórnandi Magadha og stendur frammi fyrir annarri ógn. Bókin er hönnuð sem spennumynd og er lifandi dæmi um sannfærandi heimsuppbyggingu. Gefið út af Westland, þú getur lesið nema hér.

Brahmin fer í fangelsi

Tímabilið virtist viðeigandi myndlíking fyrir heimsveldi Ashoka. Undir mjúkri hlýju snemmvetrarsólarinnar lá kuldi frá útöndun Himalaya. „Að finna fólk sem hatar keisarann ​​er minnsta vandamál hans. Hann hefur fellt marga konunga og mun fella fleiri. Hann hefur fangelsað volduga aðalsmenn, náð löndum þeirra og tekið gísla,“ sagði Chandranaga.

„Khandapati og Nirmukh hafa vakið forvitni mína — ég mun finna Khandapati á eigin spýtur.“ „Hvernig ætlarðu að gera það? Með því að koma aftur í þjónustuna?’ „Nei, með því að verða fangi.“ „En Khandapati er ekki í neinu fangelsi.“

„Nirmukh er. Þó ég viti ekki hvaða fangelsi. Ég verð að komast inn í hvert og eitt mikilvæg fangelsi með myrkum sal. Khandapati er að fara langt í að finna hinn sanna Nirmukh. Það verður kapphlaup á milli hans og mín. Þegar ég finn rétta fangelsið verð ég þar og bíð.'

Chandranaga var agndofa. Hann sleikti varirnar áhyggjufullur. ‘Elskarðu Magadha svo mikið, þó að þú vinir ekki lengur fyrir Ashoka keisara?’ Svarið var flókið, en ekki einn Chandranaga þurfti að vita. Að finna og eyða kvalara Ashoka var loforð sem Brahmin hafði gefið einhverjum og það var ástæðan fyrir því að binda enda á sjálfskipaða útlegð hans.

Það var fyrir tæpu ári síðan. Brahmin var í Tamralipti klaustri, þar sem hann hafði dvalið síðan hann yfirgaf þjónustu Ashoka. Hann minntist á vagninn sem beygði inn klausturhliðin frá þjóðveginum. Hann hafði átt von á gestnum.
„Þú fannst mig,“ hafði hann sagt þegar hann gekk inn í bókasafnið, sem var upptekið af einmana manneskju sem skoðaði síðurnar á rykugum gömlum bókasafni. Háir, bogadregnir gluggar bókasafnsins hleypa sólarljósi inn eins og fornt almanak sem tekur á móti þorsta lærlingsins. Loftið ilmaði af skinni og gömlum, fáguðum viði.

Brahmin tók bókina í burtu. „Þetta er gamalt eintak af Tipitaka, hinni heilögu bók búddisma. Kynslóðir munka hafa unnið að því. Síðurnar þola ekki sólarljósið,“ sagði hann. „Er þetta hús munka eða galdramanna?“ hló gesturinn.
„Smá af hvoru tveggja. Hvers vegna ertu kominn hingað?’ Það var engin fjandskapur í rödd hans, bara forvitni.

„Þú fórst frá mér.“ „Það var rétt að gera.“ „Kannski. En það er ekki auðvelt að finna þig,“ var svarið. 'Nei ég er ekki. En þú finnur mig alltaf, eins og ég finn þig alltaf.’ Eftir samtal sem staðið hafði langt fram á nótt var gesturinn farinn. Daginn eftir hafði njósnameistarinn söðlað hinn volduga stríðshest sinn, Garuda, og lagt af stað í hina löngu ferð í leit að Khandapati. Chandranaga truflaði hugsanir sínar. „Hvernig verður þú fangi, meistari?“ spurði hann. „Þú fremur ekki glæpi; þú grípur glæpamenn.’

„Með hjálp Daarya. Næstum allir ættkonungar keisarans munu vera fúsir til að skylda hana með klefa fyrir mig í einni af bandhanagrahunum sínum. Hún hefur verið ráðin til þeirra einhvern tíma á ævinni. Hún veit öll leyndarmál þeirra. Ríki þeirra eru nú undir Magadha, en þeir eru enn að nafninu til höfðingjar. Með samvinnu þeirra getur hún komið mér í hvaða fangelsi sem ég kýs.“ „Ertu að tala um vishkanya Daarya? Eina mál hennar er kynlíf og dauði.“ „Mjög oft eru þau eins. Hún er paradís fyrir suma og glötun fyrir aðra.’ ‘Daarya er vond. Hún er öflugasta vishkanya í heimi — eiturmeyja sem Chanakya sjálfur skapaði.’ ‘Þú gefur gamla refnum of mikið lán.’

Bókin er hönnuð sem spennumynd og er lifandi dæmi um sannfærandi heimsuppbyggingu.

Vishkanyas eru morðkonur sem eitra fyrir fórnarlömbum sínum í ástarsambandi. Þeir voru valdir í æsku af njósnameisturum vegna fegurðar sinnar og gáfur, þeir eru þjálfaðir í að tæla og drepa karla, og stundum konur. Í mörg ár eru þeir fóðraðir í mældum skömmtum af eitri og móteitur sem ávísað er fyrir þá í fornu morðhandbókunum, þar til þeir verða ónæmar. Ekki öll
þeir lifa þó af. Líkamar sumra þessara litlu stúlkna geta ekki tekið upp eiturefnin. Sumir nemendur eitra fyrir sjálfum sér óvart.

„Er skynsamlegt að fá hjálp Daarya?“ Chandranaga hljómaði áhyggjufull. Fyrir þjálfuðum skilningarvitum Brahmins virtist herforinginn hafa áhyggjur af meira en bara öryggi fyrrverandi njósnameistarans. Hann ákvað að spila með. „Daarya bítur ekki, herforingi, þó að sagt sé að bitarnir hennar séu ljúffengir.“ „Þú meinar að það séu til menn sem hafa lifað af ...“ Chandranaga beit í tunguna á sér.

Brahmin leit snöggt á hann. Svo skipti hann um umræðuefni. „Nú, þegar Campa-héraðsstjórinn hefur verið drepinn af ræningjum, má ég þá stinga upp á að hann komi í staðinn?“ Fyrrum njósnameistarinn leit yfir öxl sér. Dandy hafði yfirgefið sæti sitt til að halla sér að hurðinni og horfa á mennina tvo. Chandranaga varð kvíðin. Hann gekk aftur út í garð. Brahmin fylgdi á eftir.

„Eftir því sem ég heyrði þarna, vantar þig fangelsisstjóra,“ minnti Brahmin Chandranaga á. Kappinn nöldraði óhamingjusamur. „Ég hef lausn. Brahmin sneri sér að dandy. „Ertu í skapi fyrir vandræðum, herra minn? Hvernig myndir þú vilja stjórna fangelsi?’ ‘Er vandræði ekki salat lífsins?’ ungi maðurinn hló og lagði tvo fingur að munninum og flautaði hátt. Glæsilegur hnöttóttur geldingur hljóp fyrir hornið og stöðvaðist skyndilega fyrir framan hann, hnusandi andardrætti. Fífillinn nuddaði trýni sínu ástúðlega.

‘Chandranaga, hittu Arrian lávarð, góða vin minn.’ Dandy heilsaði kappann með skemmtilegri, menningarlegri röddu. „Ég er tilbúinn, yfirmaður Chandranaga. Leiddu mig að bandhanagraha Campa, því hjarta mitt er brotið og ég myndi elska smá einveru.’ Óþægindi og forvitni skiptust á andlit Chandranaga. „Ég er ekki viss um þetta, húsbóndi,“ andmælti hann. „Hvað ef keisarinn fær að vita af þessari ófyrirséðu skipun?

Rödd Brahmins var skyndilega hörð. „Gakktu úr skugga um að hann geri það ekki, Chandranaga.“ Kappinn kinkaði kolli. Að minnsta kosti var þessi falski landstjóri aðalsmaður og ekki þjóðvegamaður með mikið klæðaburð. Hann öskraði á menn sína, sem komu varlega út úr gistihúsinu - nærvera Brahmins var skelfileg. Chandranaga benti á Arrian og tilkynnti: „Með því að nota vald mitt sem vörður Imperial Highway, er ég að skipa Arrian lávarð sem landstjóra Campa fangelsisins, þangað til Pataliputra sendir varamann.“ Chandranaga var ekki viss um að hann hefði vald, en það var það besta sem hann gat hugsað sér í augnablikinu. „Þú, þú, þú og þú,“ benti hann á fjóra hermenn, „þið verðið lífverðir Arrians lávarðar. Þú munt fara með hann örugglega í Campa fangelsið og ná í hann
koma sér fyrir.'

Útdráttur með leyfi frá Return of the Brahmin eftir Ravi Shankar Etteth, gefið út af Westland Publications, júní 2021.

Deildu Með Vinum Þínum: