Í nýrri bók Söndru Cisneros, tímabært bréf til vinar

Cisneros er fæddur í Chicago af mexíkóskum foreldrum og er einn merkasti latínóhöfundur Bandaríkjanna, með heiðursverðlaun þar á meðal 1985 National Book Award fyrir 'The House on Mango Street', PEN/Nabokov verðlaunin fyrir alþjóðlegar bókmenntir og 2015 National Book Award. Medal of Arts

Þessi samsetning mynda frá Vintage Books sýnir forsíðumynd fyrir 'Martita, I Remember You' til vinstri og andlitsmynd af rithöfundinum Söndru Cisneros. (Vintage Books í gegnum AP, vinstri, og Keith Dannemiller í gegnum AP)

Með nýju bókinni sinni, Martita, I Remember You, líður Söndru Cisneros eins og hún hafi loksins svarað löngu tímabæru bréfi.

Höfundur metsöluskáldsögunnar The House on Mango Street snýr aftur með sitt fyrsta skáldverk í tæpan áratug, sögu um minningu og vináttu, en einnig um reynslu ungar konur sem innflytjendur um allan heim.

Innblásin af tíma Cisneros sjálfs í París sem ungur, upprennandi rithöfundur, fylgir Martita eftir Corinu, konu á tvítugsaldri sem hefur yfirgefið mexíkóska fjölskyldu sína í Chicago til að elta bókmenntadrauma í borginni þar sem Ernest Hemingway, James Baldwin og margir aðrir bjuggu. Á stuttum tíma sínum þar finnur hún sjálfa sig í erfiðleikum með peninga, vingast við listamenn sem eru í pössun og sefur á troðfullum hæðum með öðrum innflytjendum.

Stuðningur við hana í gegnum þetta allt saman eru Martita og Paola, Argentínumaður og Ítalía, jafn blank og hún var.

Í áranna rás dreifast þau þrjú til mismunandi heimsálfa, að lokum falla úr sambandi, þar til Corina finnur röð af gömlum bréfum í skúffu sem vekur upp miklar minningar frá þessum dögum saman.

Það byrjaði á stað í minni mínu, með hinni raunverulegu Martitu sem var innblástur þessarar sögu - alvöru Martitas, ætti ég að segja, vegna þess að við hittum svo margar í lífi okkar, konur sem koma og vingast við okkur og eiga ekkert. Það er alltaf fólkið sem hefur ekkert sem gefur mest, sagði Cisneros í nýlegu viðtali við Associated Press í gegnum Zoom frá San Miguel de Allende, Mexíkó.

Svo, það sem byrjaði sem alvöru saga um hluti sem gerðist fyrir mig „se infló“ (uppblásið) - það fór á aðra staði, hélt hún áfram.

Martita, I Remember You (Vintage Original) var gefin út í síðustu viku sem kilja á tveimur tungumálum með enskri sögu Cisneros að framan og, þegar henni er snúið við, spænskri þýðingu Liliana Valenzuela, Martita, te recuerdo.

Cisneros er fæddur í Chicago af mexíkóskum foreldrum og er einn af áberandi latínuhöfundum Bandaríkjanna, með heiðursverðlaunum, þar á meðal 1985 National Book Award fyrir The House on Mango Street, PEN/Nabokov verðlaunin fyrir alþjóðlegar bókmenntir og 2015 National Medal of Listir.

Hún byrjaði að skrifa söguna um Martitu seint á níunda áratugnum, snemma á níunda áratugnum, með þá hugmynd að setja hana inn í margverðlaunað safn sitt Woman Hollering Creek. En hún lét bara skrifa fyrsta hluta sögunnar og ritstjóra hennar fannst meira til í því.

Á síðustu tveimur árum dró hún það út aftur og bætti við miðju og enda.

Ég býst við að þeir hafi þurft að vera eldri til að geta skrifað þann þátt, sagði Cisneros og hló. Ég veit ekki hvað ég var gamall, þrítugur? Já. Ég gat ekki skrifað endirinn því ég var of ungur! Jafnvel þó að Corina sé um 36 ára... er ég ekki eins vitur og Corina. Höfundur þurfti að vera eldri til að fá langa sýn, til að sjá það.

Bókin tekur okkur aftur til tíma fyrir tölvupóst og farsíma, þegar fólk skiptist á heimilisföngum til að vera í sambandi. Það var gleði að fá bréf úr fjarska; Corina les og endurlesar þær sem hún fékk.

Reyndar er fyrsta bréfið byggt á alvöru bréfi sem kom til mín eftir að ég fór. Árin voru liðin... og alvöru bréf kom sem vakti tilfinningu sem ég hafði ekki nafn á, sagði Cisneros.

Öll þessi saga er bréfið mitt sem ég sendi hana aldrei til baka, eða til allra Martitasanna sem vingaðist við mig þegar ég var á sveimi í heiminum. Mér fannst ég þurfa að skrifa þetta ósendu bréf til að skilja hvað það var sem ég upplifði í þessu mjög tilviljanakennda, stutta (samböndum við) fólk sem ég hitti þegar ég var á ferðalagi.

Þrátt fyrir að hún hafi sett bók sína í Frakklandi á níunda áratugnum, vonast Cisneros, en verk hennar hafa alltaf haft innflytjendamál að þema, að fólk tengist sögunni í dag.

Það er enn mjög viðeigandi núna fyrir hvert land, og sérstaklega Bandaríkin, sagði hún og bætti við að hún skammaðist sín fyrir að búa á þessum tíma og vita að ég er ríkisborgari í landi sem aðskilur börn frá foreldrum sínum og sem eru í meðferð. flóttamenn verri en dýr. Svo ég vona að þessi bók muni hjálpa til við að vekja fólk, gera breytingar.

Ég trúi því algjörlega að list geti gert breytingar, því hún hefur gert svo miklar breytingar í lífi mínu.

Cisneros rifjar upp örlæti ókunnugra þegar hún bjó erlendis og sagði að það hjálpaði henni að skilja hvernig það er fyrir innflytjendur núna, að koma til Bandaríkjanna, vera svívirtir, litið niður á hvernig Parísarbúar, þú veist, horfðu niður á okkur …. Ég skildi föður minn og ég skildi aðstæður innflytjenda núna á þann hátt að ég gæti kannski ekki, svo ég er ánægður með að hafa lifað þessa reynslu.

Ef hún gæti heyrt frá Martitu, hvað myndi hún segja henni?

Ó! Ég yrði svo ánægð! Ég myndi segja: „Martita, hvar ertu? Ég er að koma! Hvað varð um þig?’ Ég myndi elska að sjá Martitu aftur. Ég gleymdi eftirnafninu hennar, ég veit ekki hvar hún er, en hún er sú sem kveikti þessar sögur frá mörgum konum sem tengjast, sagði Cisneros.

Hún er nú að leggja lokahönd á ljóðabók sem kemur út næsta haust á ensku og spænsku: Woman without Shame/ Mujer sin vergüenza. Hún vinnur einnig að textatexta óperuaðlögunar á The House on Mango Street með New York-tónskáldinu Derek Bermel, sem og að tilraunaverkefni fyrir sjónvarpsseríu byggða á þeirri bók.

Fyrir fleiri lífsstílsfréttir, fylgdu okkur áfram Instagram | Twitter | Facebook og ekki missa af nýjustu uppfærslunum!

Deildu Með Vinum Þínum: