Mikilvægt að koma hugmyndum, þemum á framfæri með sanngirni: Nadeem Khan um að þýða úr maratí yfir á ensku

Khan, sem síðast vann að þýðingu Patil's Panipat, umfangsmikillar maratí-klassík sem kom út árið 1988, sagði að þýðing á ensku af einhverju indversku tungumáli væri eins og að flytja inn í aðra menningu þar sem orðatiltæki, tilfinningaleg umgjörð og menningarleg endurómun breytist með tungumálinu.

Árið 2018 hafði Khan þýtt tvær skáldsögur Dongare, sigurvegara Sahitya Akademi Yuva Puruskar sem er talinn framúrstefnurithöfundur í svæðisbundnum bókmenntum.(Heimild: Amazon.in | Hannað af Gargi Singh)

Það er alltaf áskorun að vera trú orði og anda upprunalega verksins á sama tíma og það hljómar hjá enskum lesanda, segir rithöfundurinn Nadeem Khan, sem hefur verið að þýða verk virtra maratískra höfunda eins og Prabhakar Narayan og Vishwas Patil.

Khan, en síðast vann hann að þýðingu Patils Panipat , fyrirferðarmikil maratí-klassík sem gefin var út árið 1988, sagði að þýðing á ensku frá hvaða indversku tungumáli sem er væri eins og að flytja inn í aðra menningu þar sem orðatiltæki, tilfinningaleg umgjörð og menningarleg endurómun breytist með tungumálinu.

Starf mitt er aðeins að koma þessum hugmyndum og þemum á framfæri á öðru tungumáli af mestri sannfærni og eins aðlaðandi og mögulegt er, sagði Khan við PTI í tölvupóstsviðtali. Að sögn Khan nota höfundar mismunandi mállýskur tungumálsins til að lýsa persónum sínum en það er erfitt að umbreyta einhverju sem tengist orðaleik, eins og í tilfelli annars frægra maratíska rithöfundarins Avadhoot Dongare.

Þess vegna er alltaf áskorun að vera trúr orði og anda upprunalega verksins en samt að láta það hljóma hjá enskum lesanda. En gæfa mín hefur verið sú að ég hef alist upp við að lesa frábær þýðingarverk á Tagore, Ismat Chughtai, Manto, Rajinder Singh Bedi, Vijay Tendulkar og það hjálpaði mér að finna réttu stefnuna fyrir verk mitt, sagði Khan.

Árið 2018 hafði Khan þýtt tvær skáldsögur Dongare, Sahitya Akademi Yuva Puruskar sigurvegari sem er talinn framúrstefnurithöfundur í svæðisbundnum bókmenntum. Þau voru gefin út í einni bók sem heitir, Sagan af því að vera gagnslaus + þrjú samhengi rithöfundar. Við þýðingu Patils Panipat 69 ára gamall enskur prófessor á eftirlaunum hafði alvarlegan skoðanamun við höfundinn, sem er einnig vinur hans.

Ég sá svo greinilega hvers vegna þetta var svona mikið högg hjá lesendum Marathi, en ég vissi líka að orðrétt þýðing myndi hvergi koma henni áleiðis meðal enskra lesenda. Skáldsagan var hrífandi söguleg frásögn, vel rannsökuð, en hún höfðaði til sjálfsvirðingar marathí-lesenda. Svo, áskorun mín var að viðhalda öllum epískum eiginleikum sínum, spennunni og samt tryggja að það miði að alhliða aðdáun á heilindum og hugrekki, sagði Khan.

Khan sagðist vilja að bókin stæði í sundur sem frumleg sagnfræðileg spennumynd á ensku en bæri jafnframt ilm jarðvegsins sem hún var í. Samanburður á stílum marathi-rithöfunda eins og seint Prabhakar Narayan sem er kallaður Bhau Padhye, Patil og Dongare, sagði Khan, sem býr í Amravati, Maharashtra, að hverri þýðingu fylgi einstakt sett af áskorunum.

Áferð tungumáls þeirra er mjög mismunandi, lesendahópur þeirra er mismunandi, brunnur og hvatir eru mismunandi. Með Padhye hafði ég augljóslega ekki aðstöðu til að ráðfæra mig við hann, en ég fann mig mjög vel með heimspekilega og bókmenntalega stefnumörkun hans og fékk aðra ánægju af því að bjóða ensku lesendum hann. Dongare, sagði hann, hefur þegar getið sér gott orð í heimi svæðisbundinna bókmennta.

Þegar ég las skáldsögur hans var ég alveg viss um að hann yrði að vera aðgengilegur breiðari glöggum lesendahópi. Hann var að gera tilraunir með tungumálið og frásagnarstílinn. Að þýða hann krafðist þess að ég fann og varpa ljósi á menninguna sem persónur hans störfuðu í, mjög oft menningu Pune-götunnar, og finna viðeigandi skrá á ensku. Þetta var frekar krefjandi og því mjög gefandi líka.

Khan sagði að hann lagfærði upprunalega skrifin til að gera þau enskulesendavænni en aðeins eftir að hafa ráðfært sig við upprunalega höfundinn þar sem þeir eiga síðasta orðið. Ég leyfi mér aldrei að gleyma því að upprunalega verkið er þeirra, hugmyndirnar eru þeirra, þemu eru þeirra, skilaboðin eru þeirra, í raun, orðsporið sem er í húfi er þeirra, það er hálsinn á blokkinni...Þeir eru algjörlega sammála mér átak er afar mikilvægt.

Deildu Með Vinum Þínum: